Er
BAŞLAYAN HERŞEY BİTER
Tutup elinden gezdirdiðin akþamlarý
Tanrýlar kýskanýrdý.
Köpük köpük olurdu deniz
Gözlerin deðince mahremine,
Çýldýrasýya döverdi topraðý dalgalar
Öpmek için dudaklarýný…
Ateþle su dost olurdu
Titrek ellerin teninde çizdiði resimde,
Ve imrenirdi ressamlar
Tanrýnýn sendeki suretine.
Ahmaklýðýna yansýn þimdi Ferhat
Yokluðunda düþtüðü aþkýn,
Ölürmüydü hiç bilseydi seni
Pembe yüzlü Romeo…
Bir destan gibi dilden dile
Kaç acizi söylettin asýrlardýr,
Kaç yüreðe bereket verdin
Kubaba’nýn suretine bürünüp…
Sendin öyle ya Hera’nýn ýstýrabý,
Delirmiþ gibi tanrýçalarý yaktý
Ýçinde kývranan ateþde,
Ve çýlgýn öfkeler kustu
Göðün ve yerin arasýna.
Ayak izlerine yüz sürerken güneþ
Aðýdý içine düþen yýldýzý
Avutmak mý kaldý þimdi bana,
Nasýl tutacaðým ben?
Milyonlarca yýldýzý avucumda
Dökülmesin diye…
Ar damarý çatlamýþ geceler
Asaletine dökülürken
Nerden bilebilirdim ki
Mutluluða hüzün bilenirmiþ,
Kelimelerden gebe kalmýþ cümlelerden
Ölümler doðurmuþ dil…
Seninle baþlardý her þey
Ve seninle biterdi…
En mutlu zaman sende olandý
Sende olmayan saatler
Kendini tarihten silerdi…
Baþlayan her þey biter
Ömür örneðin!
Yaþanmamýþ bir tarafý kalsa bile,
Yarým olsa bile biter…
Ama ahý kalýr diðer yarýsýnýn.
18.07.2009-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.