üfle
daðýlsýn yüzüm
kara günlerin
gürültülerin gölgesinde
dünyanýn etrafýnda döndüðü mumum
senin merkezin olmasa da
geceye bulanmýþ kalbim
olmasa da adýnla baþlayan sevda
say ki makus talihli
bir bizi unutmuþ tanrý
sesine bürünen her þeyin
rengi deðiþiyor
deðiþiyor rüzgârýn
yörüngeme taþýdýðý anýlar geçidi
eksik bir ömürden
iki kiþilik geçiyorum
üstüm baþým acý içinde
sevdaný alýp bulayasým var
baldýrana arseniðe
yine de
hiçbir zehir aþkýn kadar öldüremez
biliyorum
direniyor/ölmüyorum
gül kokularýnýn
kanattýðý ellerim büyüyor
küçülüyor yüzünde mührüm dudaklarýmýn izi
kalbimde birikmiþ
bütün aþklarýn aðýrlýðýyla
kalkýyorum bir mezardan kalkar gibi
þimdi ardýma dönüp
aðzýmý açmaya kalksam
duyacaðýn her söz kirli
emine demirci