Saçým, sakalým, býyýðým
Kýraðý çaldý yüreðimi, buz tuttu kirpiðim.
Ellerim ceplerimde yumruk, yumruk
Ayaklarým insafsýzca çiðnedi durdu
Kar tanelerini.
Soluk soluða bekliyorum,
O trenin gelmesini.
Aklýmý baþýmdan alýp gitme kara öfkem.
Gökyüzü cam gibi, yýldýzlar haylaz
Alay mý ediyor, göz mü kýrpýyor.
Kimi beklediðimi sana dahi söylemeye
Dilim varmýyor.
Bu mahsum yüzümü tokatlayýp durma,
Kara öfkem.
Gözlerimde uçup gidiyor,
Tren raylarý.
Tufana tutuldu daðlar, yol vermiyor
Senin gibi.
Kimi yerde küf tuttu, kimi yerde kýraðý çaldý,
Umutlarýmý, bu bekleyiþi.
Tutam tutam saçlarýmý yolma,
Kara öfkem.
Gözlerim, gözlerim gökyüzünün,
Göbeðinde.
Ay terk etti geceyi, þafaðýn sökümün de,
Tepeden týrnaða hazýrlanýp, güneþin koynuna girmeyi,
Ant içmiþti benim yerime bekleyiþi.
Beni rüsva eyleme,
Kara öfkem,
Beni rüsva eyleme.
1993 Mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.