BACALAR
Kiremit üstünde, soðuk bacalar!
Birbirine bakar, içleri sýzlar,
Ne ýsýnýr- soður, beton tavanlar,
Yalnýzlýðý yaþar, yýlgýn bacalar...
Gün batarken bakýp- gördüðüm yerde,
Ýçlerine hicrân, düþtü seherde,
Damda aðlaþýrlar; dumaným n’erde?,
Tek hayâli tütmek, suskun bacalar...
Yüzlercesi site üstünde boþta,
Kiremit ayaklar, betonsu þapka,
Keskin fýrtýnaya inat ayakta,
Gönülden üþümüþ, solgun bacalar...
Kadir’e görünür, boyasýz baþlar!
Doðum sancýsýyla, otuz yýl yaþar,
Onca yýl dikilir, sonra yumuþar,
Kiremit çivisi, yorgun bacalar.
Kadir Yeter. TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.