Git benden
aðýrlaþan bedeni devrilirken dizlerinin üzerine
son bir sitem yükseldi
yazgýsý kara sýzýsý al kaderine
sesini nefesinde kilitleyen göðün burçlarýnda
isyan
git benden ! …
bir kez doðar insan
kaç kez ölüm dolanýr sol yanýnda
de hele kaç kez yaþam çemberinde yardan kayar
kaç kez piþmanlýklar keser bileklerini keþkelerle
ölümlerden ölüm beðendirir yaþamak dediðin
ýþýðýný yitirmiþ sokaklar gibi çöker karanlýk gözlerine
hangi acýlardan geçtin ki , serçe avazýnda yýrtýlýr
gecenin ruhsuz yüzü
oysa
ak ve berrak
ana sütüyle karýlmýþtýr can dediðin her beden
dokundukça yarýnlara umut dokur
yüzünün elifinde titreyen annenin kirpikleri
uyan !
aç þimdi ýssýzlýkta uyuttuðun gözlerini
avuçlarýna ismini iliþtirdiðin bebekler büyüdü
onlar bilir
hiç kimsenin günah toplamak için ellerini açmadýðýný ’sema’ya