Kuraklaþan bir sevdanýn ýssýz çölündeyim
Serapta bir damla misali
Nehirlerin diliyle sevmiþim seni
Damladaki serabý gördüm göreli
Ruhundaki özünde bulmuþum seni
Kavururken sahramýn yürek sancýsý
Kumlara boyanmýþ duygularýmla
Susayan bir çiçeðin özlemi gibi
Hasretinle damla damla sevmiþim seni
Yalnýz bir kuytuda gözyaþlarým üþüyor
Her zerre titrerken baþka bir hüzünle
Kirpiklerimden hazan olmuþ sevdan düþüyor
Gönlüm ücra köþelerde sessiz ve garip
Mevsimlerin ardýndan seni bekliyor
Hicraný yüreðinde dost edinip
Kanatlarý yaralý bir kuþtu hicran
Merhemi umuttu dileði vuslat
Buruktu tebessüme muhtaç yüreði
Sadaka içindi yüzündeki gül rengi
Seni anýmsardým hicran çökünce geceye
Gönül tohumlarýmý ekerdim bir bir
Çöldeki kum tanelerine
Sonra birden güneþ doðardý
Yakardý tüm haþmetiyle
Kalýrdým yalnýzlýðýn çölünde
Her damla serap olurdu
Buðulu gözlerimde
Hicraný yaþarken ýssýz bir matemle
Hasretlikler içinde
Yüreðimin yangýn yerinde
Mecnun bir bedevi gibi
Damladaki serabým þimdi
Serapta bir damla misali…
Züleyha Özbay Bilgiç
Kütahya
.