ÇEKİN ELLERİNİZİ

hasret avazýma karýþýr yabanýl sesler
Pirene’nin uzun duvarlarýna çarpar
geçmiþi giyinmiþ hayâllerin, gelir döner yankýsý
iç duvarlarýmý alazlar, harlý yangýný
gürül gürül sular, Madrid’de var edemez Marmara’yý !

uzanýr yeþillikler, yol boyu uzar, engine doðru…
hasret ýrmaðýnda yüzen gemiler,
hayâl martýlar kanat çýrpar, sarar göz ufkumu...

denizin mavisinden içen, asma güller ;
uzanýr, komþu balkondan selâm verir
Ýstanbul gelir, durur boðazýma, koca bir taþ olur

güneþ , çekilir aðlarýmdan sonra ;
ölür dalgalarýmda balýklar
denizden alýkonmuþ, bir sandal bakar kýyýdan
öylesine mahrum yosunun kokusundan !...

gitgide derinleþir boþ kuyu
çýðlýðý uzar / uzar Pirene’ye doðru…

ahh ayrýlýk…!
deryâ içinde, deryâyý bilmezmiþ balýk

bir yanýmýn bir yanýma ihâneti gibi
taþ gibi aðýr gerçek !

bir yanýn durur, ezilmiþ çiçekler gibi
Memleketim / dört mevsimim, kucak kucak
taþýna, topraðýna kurban olmalý senin

suçluyuz / suçlu biziz en çok !
yaþamalý, yaþatmalý / herkese duyurmalý sesimizi
mezarlýkta kim duyar bizi ?

Sen/ Güzel Yurdum baðýþla bizleri
bilemedik yeterince deðerini ;
talan ettik yeþilini / kirlettik denizini
sevgisizliði koyduk içine, kaya ettik seni !
bahçelerine, uzaktan baktýk el gibi
yaktýk / içindeki açýlmamýþ þiir çiçeklerini
söz olamadýk / ses olamadýk / ellere kaldý hepsi !

yorgan gibi saramadýk kendimize ,
taþlar döndü ters menzile
kýrdýk, kendi kendimize yen’i

siz ! sizler, hepiniz duyun…
haberiniz olsun ; “ taþ duvar,demir kapý, kör pencere”
çekin ellerinizi üstümüzden çekin !
karanlýklara, diz çökmeyiz biz
Andýmýz / Bu Vatan biz /im
Bu toprak, kanýyla sulandý yedi ceddimizin !

haberiniz olsun / andýmýzdýr bizim
daðlarýna bahar gelecek, yeniden Memleketimin !
çekin ellerinizi üstümüzden çekin
gölge etmeyin artýk y e t e r !

Hâdiye Kaptan
Madrid/28.6.2009


(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: