ayný gökyüzünün altýnda
ayný toprak tabyanýn önünde/varenda da
aðlýyor adam
hiçbir acýnýn ayný kalmayýþýna
elinde sermayesi kýrk yýllýk gözyaþlarý
demlenmiþ hasretlerin sarnýcýnda
yusuf`tan miras kalan kuyuda
gayet ölümcül dakikalarda boðuluyor son hücreleri
saatler sabrý vuruyor
tesellisi kendine
"her þeye alýþýrsýn diyor, her þeye..."
gözlerinde deniz taþýyor
çocuk seslerinin uðramadýðý bu semtte
yanardaðýn üstünde oturuyormuþ gibi oturuyor
yalnýzlýkla ve acýyla dolu bedeniyle
iç cebinde saklý bir resim sýðýnaðý
kan kokulu sigarasýnda son dem
göçtü tüm duvarlar...
emine demirci/istanbul