GÜZ ÇİÇEĞİM

"Þemsi Belli Anýsýna"





sizdiniz o sizdiniz
hani, çokça beklediðim
bunca zaman gelmediniz !
ahh! neredeydiniz
daha önceleri neredeydiniz ?
***************
bu mevsim / benim için geç biraz / bahar güneþim /dedi
mahçup edâyla, aþka âþýk kadýn

mevsimler arasýnda fark kapanýr mý ?
ateþ olup yakma sonra
ruhumun durgun denizinde fýrtýnaya atma !
******************

sen / dünyâma altýn ýþýklar saçan müstesnâ kadýn
güz çiçeði olsun senin adýn / dedi genç âþýk...

*********************
VE AÞK

sen adýnla tezat bahar goncasý
renklerin ile kokun tutuþur teninde
saçlarýnda her mevsim, taze leylak kokusu

destansý güzelliðini yazamaz hiçbir kalem
sihirli olsa bile ucu

aþkýna pervâne sana dönerim
mâbedimde bir tek, senin aþkýna olacak ibâdetim

güz çiçeðim, son sýðýnaðým
sen / poyrazlara dalga kýran oldun içimdeki denizde...

gözlerinde, mevsimlerin ýþýklarý tutuþtu
aþkýn þarâbý bana gözlerinden sunuldu
yazdým seni,satýr satýr içime…


VE ÖLÜM

gittin güz çiçeðim / yittin
hayat, ne kadar acýmasýzmýþ meðer !
sonsuz mutluluðumun bedeli
aðýr mý olmalýydý bu kadar ?

býraktýðýn ölüm sarhoþluðunda kalsam / uyanmasam
büyüyen yalnýzlýklar içinde kalmaya gücüm yok
yaþam, kanýyor ellerimde durmadan
bir çýkmaz sokak geliyor önüme hep

kader çizgimdeki cümbüþlü yolda þimdi
ne bir ýþýk / ne renk / ne de âhenk var !

ay’ýn þavkýmasý kadar güzel gözlerinde
renklerin hepsini sende gördüðüm
hepsi soldular senle, gözlerimin önünde
yaþamak ve sevmek senle güzeldi güzçiçeðim
artýk çok zor her ikisi de !

biz, deli divâne âþýk iken
yýldýzlardan uzak bildiðimiz ayrýlýk geldi
boylu boyunca susmuþluða
ak yataklara uzattýlar seni
anne gibi /saçlarýmý okþayan elinin kýmýldamayan þefkati !

ahh ! güzçiçeðim
acý bir masal oldun ömrüme
kan damladý beyaz mermere
açýlmayacak bir daha dudaklarýn
çocuðum / bahar güneþim diyemeyecek dilin !

kemanýn öksüz kaldý arkanda /kitaplarýn tozlu raflarda
korkular nöbet nöbet geliyor durmadan
ilk defa /dönüþsüz gidiþler içinde kaldýn
öyle sessiz ki gidiþin ; bir el sallayamadan !

gelin telleriyle süslemiþler seni
her soluk alýþta duyuyorum nefesini
ruh gölgelerimizde kucaklaþýyoruz seninle

güz çiçeðim benim
ömrümün vârý, can damarým idin
her yarayý gördüm, her yarayý sardým
bir tek / bir tek gidiþinle açtýðýn
o korkunç, derin yara, hâlâ açýk…

sustu sabahýn gülüþleri penceremde
öðlen, akþamdan renkler silindi !
kan damladý ellerime, bütün zamanlardan
yollar kapandý, sana gelen yollar !
sarý bir gül goncasý, usumda kalan…

ben yitik, kadehlerde mey yitik
her gölge sen / her gölgede sesin
þarkýlar hep hicran / kara bulutlar kördüðüm !

güzçiçeðim
güneþim benim, diyen sesin
bir tek sendin O / bana mutluluðu veren
kara topraklara gelin gittin !

hiçbir varlýk mutlandýrmýyor beni
yalan avunmalarým resimlerinle
ahh ! duygularýmý uyuþturabilsem þimdi

gitme kal demem faydasýzdý
kim, nasýl hükmedebilmiþ ki ecele ?
dünyâ dönüyor yine
tüm küskünlüðüme raðmen
durmuyor hayat/ geçiyor tek düze günler
yerini dolduramýyor hiç bir þey
mektuplarýn, bana senden kalan en deðerli þey

güzçiçeðim
ne yapsam teselli deðil bana !
son tesellim / sana gelecek oluþum benim...

Hâdiye Kaptan

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



esinleme:kaynak kitaplar
güz çiçeði /bahar güneþi/can kuþum/Þemsi Belli
Sosyal Medyada Paylaşın: