Gemici düğümleri

Yüzüne kar yaðýyordu
siyahça eriyordu sýcak dudaðýn
aþk dünyanýn merkezindeymiþ gibi
gözlerinde büyüyordu bir kez daha

ama gözlerin dünyamýn merkezi
baktýkça kanayan
ve kana kana yudumlanan her defasýnda


delirmiþ sancýlarýn cerahatinde
aþ eriyordum pansuman yumuþaðý ellerine
kar yollarýný kapatmýþtýr diyordum
tipiye takýlmýþtýr ayaðýndaki kuþlar

gelemiyordun akabinde

sesin acýyordu besbelli
teneffüs ediyordun hýzla acýyý
dilinde dönüyordu eski tatlar
boðazýnda gemici düðümleri
içini yakýyordu kural dýþý

ahlâksýzken aþkýn platolarý
gecede kimliksiz eserdi rüzgar
poyraza gebe kalýrdý kýþ dediðimiz
ve kar yaðardý yüzünün ortalýk yerine…

ayaklarýmý tutamýyordun karlarýn içinden
yüzüne kar yaðýyordu esrik
beyaz hayallerimiz sonlanýyordu
ben her þeyi bilinmeze götürüyordum
sen olduðun yerdeydin öylece!




Nevzat KONÞER
Kasým 06

Sosyal Medyada Paylaşın: