TEK EL SEVDA

gizli çýban, git gide büyüyordu içerden
bir taraf, yol korkaðý iken
mâhir olamadý sevgi
kadýn / aynadaki yalanla kandýrdý hep kendini !

üzerlerine sinen, korkunun kokusunu
bir esrârlý âleme býrakmýþlardý !
aklýn, tükeniþ noktasýna doðru
yön deðiþtiren rüzgârý
vehimler istilâsýna uðrayan sevdâsýný
görmedi / bilmedi; bilmek istemedi kadýn

düþünürken, göz önüne gelen resimler
deðiþip farklýlaþýyordu aslý’nda
bir gülümseme maskesinin altýnda
kilitlendi söz sonra !

akrebin kýskacýnda / ki
çorak geceler / de artmamýþtý aþk azýðý
yoktu eski sýcaklýðý !
çatmak / yaþatmak için, çýrpýnmayýnca biri
þaklamadý tek el ; düþtü sevdânýn tâkâti !
göz ardýna itilenler,çýktý birer birer ortaya
yanýk bir ezgide, söz kýyýmý baþladý !
bir zamanlar, üzerlerine serilen mavi gökyüzü / nün
deðiþti rengi / karaya döndü örtüsü
kaybolan sevinç dalgasýnda
yaþanmamýþ gibi, öyle ortada
bir baþka mevsime geçemeden
yazýlamadý, aþkýn uzun tarihi…
kadýn / birer birer indi düþ merdivenlerini
örttü usulca anýlarýn üzerini
yol bitti…

Hâdiye Kaptan

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Sosyal Medyada Paylaşın: