Ne kolay görünür.. eli cebinde gitmek aþktan
ýslýklarýn ezgisiyle silik.. yalpalayan boþluklarý baðýraraktan
doðasýnýn verdiði yetkiye dayanarak.. kadarý bile býrakýlmadan yalnýzlýktan…
Sözgelimi günlerden Ýstanbuldur
ama güftesiz bir gece gibi geçmiþtir boðazýndan
gibi lambalardan akýtmýþtýr raksýný.. bakýþmasýz saðanak
ve sonrasý yalnýzlýk, kývrýlarak.. iki el gezinmiþtir ceplerinde yalýn ayak
kara bulutlar arasý habercisi olmuþtur.. ikinci el aþklarýn mükellefi þarkýlarla
Eli cebinde gezinir dursan da
sorasýn tutar.. neden görünmez kanar insanlar
tel örgüsüyle göðüslere inip kalýnca bir kösnül sancý
sorsan, söylenir mi kuru dudaklarýna gözyaþýný silen aynalar?
ki kadarý yok bu yalnýzlýðýn, tüm dokunuþlarý cepte
tek kalmýþ mezar taþlarýnda soðuk bir eðlencedir ürperme
sinsi karanlýktaki köþegenlere pýsývermiþtir çýplak ýþýklar, pencerelere:
her aðýz, bir tutam da olsa köz ambarý
göz koymuþ boþluðunda oynaþan bir kývýlcýmý
nedensiz ateþ almasak kurur sol yarýmýzda bir yaprak?
Elin ceplerinde; kadarý yoktur bu yalnýzlýðýn
uyanýnca gündüzün fenerleriyle son bulur.. bildiðin tüm yüzler
yanýk býrakýlacaktýr bir sazende.. ýslýklarýn fotoðrafýnda yorgun mýzrap:
ýrmaklardan bir bestedir, muskadýr yanaðýmýz
ceplerin býrakmaz ellerini; alýþýlmýþa gebedir ýslaklýk
sýzýlara rast getirilen tutkuya kurbandýr ateþler.. yaðmurla yanýþlar,
nedensiz salýnýr Ýstanbul, iner ýslýk dolu gölgene
buram buramdýr bestesiz.. söver gitmelerin ve yollarýn kokusu
her nasýlsa ilk elden avuçlanmýþtýr ceplerin, aklanmaz ardýnda dizelerin
söylenir mi dersin þimdi, aþký yazmasak, kurur gibi durur yolculuðunda bir sol yaprak!
M. Mustafa USLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.