Ustam,
kaldýr aradan
kurutulmuþ caný
ayýr yongadan.. sýzýdan!..
Geçilebilir misin bir baþýna
öðret.. kendi tadýna varýlmadan
ki derelerin gerek, altlý üstlü ýrmaklarýn
sazlýklarýn gerek bana.. denizde berkitilmiþ ruhun
geceyi soluyan yapraklarýn kayýrdýðý.. hükmün gerek bana;
oysa, tanrýyla da ansam seni gecende
eski bir düþüne rastlarým.. deniz iner güverteye
o ve ben ne çok uzak.. sense ne çok yakýndýn ikimize
bin gece ertesi gecelerden masallara yakýlasý koyaklardan
ne yana baksam anýsý olurdun bir kenti daha büyütmeye gelsem de!..
Ve bir eski kente aný olsam da
ses veriþimi yeþertirsin aðýtlarým içinden
insan sürüleri gösterirsin vadilerde paralarýyla avlanan
-kendine bencil günahlarýn saklanmasý buyrulmuþken sana-
kursaklarýnda baþlatýlan savaþlar ve açýk kalp ameliyatlarýyla
içten yanmalý geçmiþlere çöreklenirler diye sökülürdü korkulardan!..
Kurtlara yenik sayýlýrdýk usta su
oyalanma taktiklerine sarnýç kýldýlar bizi
kalbime dokunduðun yerden yýrtýp atýnca sesini
bunu bir, çocuklarý yazacaktý kâðýt toplayýcýsý babalarýn
kartpostallar birikmiþ ve iyi dilekler solmuþtu posta kutularýnda
aklýmýn hastanelerinde batakhanelere dönüyor, sende yanýyordu evleri
en çok kendine bencil günahlar saklanasýydý; içten yanmalý geçmiþe devinirlerdi
boyumuz yetmez, güz renginden uyanýrýz; derdin.. zamaný yutmak için vakit hâlâ dardý.
M.Mustafa USLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.