................................................. Ýmkansýzý anlatmaya çalýþmak ve kalemin acizliði…
Sensizlik , feryadýdýr çaresiz bir yetimin, Yalnýzlýk rýhtýmýnda her gün konaklamaktýr. Sensizlik, yürümektir bir çölde yalýnayak, Yere her bastýðýnda durmadan teklemektir..
Bilir misin yaralý bir askerin halini Bir fýrtýnada göðün þiddetli celalini Bilir misin yuvasýz bir kuþun melalini Sensizlik, tüm bunlarý yüreðe eklemektir..
Fark etmedin sevdanla tükenen gençliðimi Bir boþluða savurdun ruhumun dileðini Soldurdun umudumun en güzel çiçeðini Sensizlik,baharlarý kýþa sürüklemektir..
Dil suskun ,kalem naçar , bu gözyaþý demeti Bu his tüm martýlarýn denizlere laneti Kainatýn ölmesi yokluðun alameti Sensizlik,bebek gibi her an emeklemektir..
Ýçimdeki yangýný hiçbir su söndüremez Anladým, bu acýyý zaman da dindiremez Artýk bu yoldan beni hiç kimse döndüremez Sensizlik, ufuklarda bir ömür beklemektir…
………………………………………………………………………………… Mürsel DOÐAN...Ýstanbul… Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.