Beyaz hükmünü kýrdýðýnda günahý baþlatan ýslýkla gelir burada yalnýzlýk
Hiçbir taþýn iffeti yoktur göz göze gelindiðinde bile
Her voltasý puþtluk her adýmý deliþmenliktir
Göðün penceresi sonsuz kilitli
Umudun teri soðuktur tende
/
Kaba yerindeki cerahati sýkar gibi söylendi günahýný
Ýlk kez ölmüþte öfkesini sonra öldürmüþtü bir hayatý-ný
Ihlamur çiçekli bir hatýrasýn yaslanarak
Bir sevmek miktarý soluklandý ömründen
Yokluklarýnýn altýný çizerek baþladý söze
Misal yarýn yoktu kaderinde
Zannýnca sevmek pahalý bir umuttu
Aþk eriþilmeziydi ruhunun
Ukdeli gözleriyle giyindirirken annesi sabahý
Hiç doðmayacak güneþleri fýsýldanýrdý
Kulaðýndan bile esirgenecek mutluluklarý
Yaþamayacaðýný bilerek
Astarsýz zamanlarýn eþliðiyle büyümüþ
Tersine yürümüþtü hayallerini
Rüzgarý kývrýlan her iyilikte dönmüþ
Kara büyülü bir kötülüðe inatlanmýþtý
Yok-sul(h) deðildi aslýna
Severdi öteden beri kendini ýþýklandýran aynalarý
Kara gözlerinden cesaret alarak kendinin
Severdi öylesine
Yarasýna gömdüðü suçlarýn hepsi onun deðildi
Yüzdeye vurulduðunda
Yüzdebinbeþyüz göðün tellallarýna verdi yükü
Yüzde bilmem kaç kere de akýllý olamadýðýna
Þimdi bu çirkin taþlarýn acýtan gözlerinde
Ýlenmek bile acýtýyordu
Ýslah olunurum diye
Tövbesini sýmsýký tutuyordu avuçlarýnda