“Evvel ahir bir zamandý
Güzelliðin her katresinden el verip hayata
Cilveli neþeleriyle ürerken aþk”
/
Nüktedan bir çarþýdan geçip boylu boyunca endamýný
Urgansýz baðladýðý yüreðinden inip her seferinde
Ruhsat isteðine olur bahþedileceðinden emin kavlinin
Sahici kelimelerden bir dinleti umuduyla
Efelenerek güzelliðini, gölgesinin üzerinde
Nevrini okurdu geçmiþin önünden yürüyerek hayatýn
/
Þuh her kadýnken hayatý baþlatan kudreti
Ýlk kez giyinik görmüþtü adam
Bir iyilik mesabesince sürtünerek göðün bulutlarýna
Ve bir sevmeyi hýrslanarak
Biz limitsiz konuþmalardan geldik bu menzile
Ýffetimiz yoktur bu yüzden kar-anlýða
Haki gülüþlerden umarýz bir çok sebebi
Daha çok sevmeye
Derken uyanmýþtý annesinin rahminde
Bak ey Tanrým susmuþ bir denizden
Daha çok uyumadým nefsimi
Ve hiç yere gülmedim hiçbir zaman
Beni en iyi sen bilirsin
Benden de iyi
Sana deðilim diyorum o malum günahýn mücbiri
Sen razýsýndýr diye sevdim ben
Sevilmesi gereken her þeyi
Her þeyi tehir ederek muradýndan
Bin kez daha tövbe ettiðinde kalbini
Geceyi binlerce kez býçaklayýp deþerek içini
Böyle söylenmemiþ miydi Sýddýyk olan da
Farký
O zaman güneþ ufkun çeperinden gelirdi göze
Þimdi biz saksýda büyütüyoruz onu