Ben seni Göçmen kýrlangýçlarýn yüreklerindeki umut, Kanatlarýndaki azim kadar büyük sevmiþtim. Çorak topraklarýn Nisan yaðmuruna hasretiydi Yarýnlarýmýza hasretim. Duvar dibinde süt emen yavru kediler Ne kadar muhtaç ise analarýna En az o kadardý sana mecburiyetim.
Ellerini ne zaman görsem dizlerinde Bahar sürgünü taze sarmaþýk gibi Sarmak isterdi bedenini Þu titrek ellerim. Ne zaman yaslasan baþýný omzuma, Küçükken kovaladýðýmýz tavuklar gibi çýrpýnýrdý Bu sancýlý yüreðim.
Þimdiyse, Titreyen yanaklarýmdan süzülüp, Ýçime damlayan mazimde Mütebessim bir simasýn. Camý kýrýk penceremin önünde Güneþte solan, Zemheride parçalanan bir þiirsin. Yokluðu tek varlýðým olan tek kiþisin. Bize ne oldu dersin?
Hangi haramiler gasp etti Kýrk kervan yükü sevdamýzý? Kimler vurdu þarkýmýzý söyleyen kuþu? Kimler kýydý bize? Umutlarýmýzý yakýp bir bir ateþte Küllerini neden savurdular Gözyaþlarýmýzý dalgalandýran denize?
Oysa sermayemiz umutlarýmýzdý, düþlerimizdi. Biz mutluluðu onlarla yakalayacaktýk. Kimsenin hakkýna girmeden, Ardýmýzdan küfrettirmeden Kahkahalarýnla aydýnlanan o küçük yuvayý Biz onlarla kuracaktýk.
Sýký sýký tutuþup, Omuz omuza verecektik. Serçeler söyleyecekti þarkýmýzý. Rüzgârlar aþkýmýzý serpiþtirecekti topraklara. Her bahar âþýklar diyarýnda Dallarda tomurcuk olacaktýk. Ferhat ile Þirin, Aslý ile Kerem gibi Þairlerin gözyaþlarýnda Þiirlere akacaktýk.
Sen böyle çekip gitmeyecektin uzaklara. Ben kumrularý bile kýskanan Paramparça bir yürekle kalakalmayacaktým. Belki duyarsýn sesimi diyerek Her Pazar kýrlara çýkýp ‘Seni Seviyorum, Seviyorum Seni’ diye baðýrýp Saatlerce aðlamayacaktým.
Ve ‘yine bir ihtimal’ diye Kâðýtta kalemi þu son cümlelerime kadar Böyle kýrasýya yormayacaktým.
Bak yine bir Pazar… Ve ben onca kýrýklýðýn, Onca hüznün arkasýndan, Sevdam kadar yüce daðlarýn eteklerini süsleyen Bir gelincik tarlasýnýn tam ortasýndan, Bedenimi yakarcasýna, Ruhumu parçalarcasýna ‘Yine bir ihtimal’ diyerek Sana, sana sesleniyorum!
Ben seni Göçmen kýrlangýçlarýn yüreklerindeki umut, Kanatlarýndaki azim kadar büyük, Yeni doðan bir bebeðin hýçkýrýðý kadar içten, Ve bir ihtiyarýn son nefesi kadar Hâlâ öyle derinden Derinden seviyorum!
Serkan AKTEPE 14.06.09
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiruzgar70 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.