Mevsim hazandýr.
Kanatlarýna takýp umudu
Göç etmekte gökteki kuþlar.
Sevdiðini kara bulutlar almýþ,
Çatlamýþ dudaklarý,
Çatlamýþ topraklar.
Mevsim hazandýr.
Kusar öfkesini yüzümüze
Estikçe rüzgarlar.
Garip kalmýþ karýnca,
Arar durur, nafile...
Kapatmýþ yuvasýný
Sararan yapraklar.
Mevsim hazandýr.
Týklým týklým sahiller boþalmýþ.
Deniz vurdukça kumsala
Daðlar aðlaþýr dalga sesinde.
Dün peþinden koþtuðun kelebek
Bak,
Bugün son nefesinde.
Mevsim hazandýr.
Gözlerinden feri kaçmýþ güneþin,
Etrafýný kuþatmakta kara bulutlar.
Uðraþma! Mani olunmuyor,
Bir þekilde çöküyor karanlýklar.
Mevsim hazandýr.
Aðla gözbebeðim aðla sen.
Çünkü,
Bu mevsimde yaþanýr
En acý piþmanlýklar.
Aðla sen!
Belki de bu olacak yaþadýðýn
En son bahar.
Serkan AKTEPE