eski günlerden kaldýk
seninle herhangi bir dünya
ve biçilmiþ hayaller peydahladýk
ikimizin de derin yüzünde
ait olduðumuz maskeler
içinde körü körüne yalan
olmasa dediðimiz mutsuz týnýlar
ve yalancý söz tabakalarý…
olur olmaz ölümlerden sonra
yeniden doðduk masumiyete…
sen olmasan
nerede olurdum, kiminle
belki hep hayallerimde kalýplaþmýþ
bir silüet olurdun beni tanýmadan
birbirimizden habersiz
yüzlerimizi bile görmeden
onca insanýn arasýnda
onlarca yýl daha yaþardýk
sen olmasan
ve ben seni hiç tanýmasam
gözümü kapasam sabah serinliðinde
bir yaným eksik
ömrüm yaþanmamýþ kalýrdý!
Nevzat KONÞER
Eylül 06