ŞAH VE MAT

bitmekte yavaþ, yavaþ, ömrümün mâcerâsý

o sükûnlu geceye, bilmem kaç nefes kaldý !

ne gençliðim geri gelir / ne de o yaþanmamýþ yýllar

çok gerilerde kaldý, düþler umut eskisi...


gecenin koynuna bir bir, düþerken saatlerim

artýk, ayýn þavkýndan tutuþmaz perdelerim !


çoðalamaz, vakit çok dar

tek damla kalmýþ yalnýz, içimdeki ummandan !


siyahlar içinde, yürüyorken her gölge

o çocukluk anýlarýnýn, hülyâlý huzuru nerde ?

nasýl canlanýrlar ki, soðumuþ küllerinde ?


çekilen güneþiyle, sararmýþ çiçekleri

penceremde, solmuþ günün renkleri

sönüp yüreðimde kalmýþ, gençliðimin gür sesi

uçamam ki yüksekten, hâlâ bir þâhin gibi !


oluk oluk düþlerden, kopardýðým avuç içi kadar

nerden bakarsan bak, farklý göstermez ayna

yön deðiþtiremez rüzgâr

kesmez, sapý olmayan balta

kavuþamaz daðla deniz !


adsýz mevsimlerde, bu son kapý artýk

son oyunun, son taþlarý / þah ve mat !


Hâdiye Kaptan


(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.






Sosyal Medyada Paylaşın: