KIŞ TAVUKLARI

Ne gönlümden geçer, ne de kapýmdan,
Yaz geldiðinde, kýþ tavuklarý!
Beklemek boþuna, ellere göçer,
Göçmen kuþlar gibi, kýþ tavuklarý!..

Anlamazsýn kim dost, kim sana düþman,
Kýþýn yüzüne gül, yazýn ol: Piþman,
Mevsimler pek zordur; dostunla aþman,
Her kýþ, konar- tüner, kýþ tavuklarý!..

Yüzünü somurtsan, ederler piþman!
Sýcak dükkânýna, böyle dost: Düþman,
Çayýný beðenmez, versen de fincan,
Suyunu beðenmez, kýþ tavuklarý!..

Oturak beðenmez, koltukta gözü,
Gelenden rahatsýz, kesilmez sözü!
Böyle misâfirin, dinlenmez sözü,
Baþka’ya nefretli, kýþ tavuklarý!..

Þimdi temmuz’dayýz, uçup gittiler!
Yollarý- dükkâný, bomboþ ettiler!
Nefret tohumunu, serpti-ektiler,
Sonbaharda konar, kýþ tavuklarý!..

Bu mevsimde yazdým, sizi beklerken,
Beyin’im dinlendi, siz, hoþ gezerken,
Kalkalým diyorum, kimse gelmeden,
Mezarlýk sel(r)visi, kör tavuklarým!
Gerçeðe nefretli, sahte dostlarým!

KADÝR YETER. TRABZON.

Sosyal Medyada Paylaşın: