Mutsuz bir ebeyiz sokaklarda.
Gözlerimize baðladýðýmýz yemenilerle,
Kendi aksimizi kovalýyoruz .
Hoþgörü tedavülden kalktý,
Mevlana’ya Þems olamýyoruz!
Tahammülümüz kalmadý çocuk seslerine,
O çýðlýk seslerinden sevinci,
Ayýklayamýyoruz.
Aynalara baka baka yabancýlaþýyoruz kendimize,
Bir dirhemle bin ayýbý örtemiyor,
Bir dirbem için bin ayýp ediyoruz!
Gözlerimizin önünde oluyor katliamlar,
Hemen yanýbaþýmýzda vuruyor insanlarý,
Ýnsanlýktan çýkanlar,
Körleri hakir görüyor,
Gönül gözümüzü sýmsýký yumuyoruz.
Saklanmayalým!
Ebe bizleriz,
Kendimizi sobeliyor,
Hayatý ýskalýyoruz...
Hoþgörü tedavülden kalktý,
Mevlana’ya Þems olamýyoruz!
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.