ÖTESİ YOK

bir deli rüzgârdý, geçip gitti öyle

sevgi, senin gözlerinden dökülen vahaydý çölüme

zamandan yoksun gecelerimizde

ay ýþýðýný alýp ellerimize

kayýp masallarýmýzý bulup

ýþýða gömmüþtük karanlýklarý


daldan dala konmuþtu çocukluðumuz

yýldýz yaðmurlarý altýnda

söylenen neþ’eli þarkýlarýmýz...


geldi durdu sonra üstümüze

baykuþ zamanýn gözleri

ruhlarýn etrafýna surlarýný çevirdi !

hükmetmek, kolay deðildi ruha

vücuda hükmeder gibi !


bir kara çalý

bülbül ile gülü birbirinden ayýrdý !

çaresizlik büyüdü içimde git gide...

sürgünüm yazýlmýþtý bir kez kaderde / acýnýn elleriyle


artýk ne ateþ var ne kül !

bir büyük boþlukta braktýklarý lâl ...

âsude günlerime gelip çöreklendi kýþ bulutlarý

bedende çoðalýp , git gide sardý korku dallarý


bir kök gibi söküp yerinden

insan, nasýl atar bunca yaþananý ?

ben, senden öteye mühürledim artýk zamaný


son trenle uðurladýðým

anlamý ve varlýðý yitirilmiþ her þey sükûtta

gecenin yataðýnda dalmýþ sonsuz uykuya

o gecenin kenarýnda kalan düþlerim...


Hâdiye Kaptan




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Sosyal Medyada Paylaşın: