KENDİME GELEMEDİM
Karýþtý þu dimaðým, seni gördüm göreli,
Yüreðim nara düþtü, kendime gelemedim,
Gülüþün hayalimde, perde ördü öreli,
Güneþim yere düþtü, kendime gelemedim.
Pembemsi hayallere, kapýldým birden bire
Ruhuma söz geçmiyor, aþka vermiþim fire,
O gözlere kýyamam, benle gider her yere,
Sevdaya kara düþtü, kendime gelemedim.
Daðlara adýn yazdým, inandým ben bu aþka,
Gül kurusu yapraklar, bakýyor bana baþka
Endamý güzel yârim, yanýmda olsan keþke,
Saatler dara düþtü, kendime gelemedim.
Yolcu olup geçersen, uðrayýp gör bu haný,
Mutluluk denen duygu, sarmaladý her yaný,
Sevgi kadar masumun, alacaksan al caný,
Yollar hep yâr’e düþtü, kendime gelemedim
Prangalý hasrete, mahkûm etme sevdiðim,
Halden hale düþürüp, sakýn gitme sevdiðim,
Derbeder bir yaþama, itme beni sevdiðim.
Gönlüme yara düþtü, kendime gelemedim.
Ýþte böyle halimi, arzuhal ettim sana,
Gülüþünle, özünle, yüreðinle gel bana,
Bir pýnarýn baþýnda, gördüðümden bu yana,
Firgatli zora düþtü, kendime gelemedim.
Aþýk Firgatli
Erdal EBEM
05.05.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık Firgatli-Erdal ebem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.