Boynu bükük aðlar gezer Zeynep’im Umarsýz duruþlar yaralar beni Kendini çalmaya taþ arar durur Sevgi bitmiþ, nefret dolmuþ gözleri Gücü yetse göðü yýkar Zeynep’im
Ayrýlmýþ anadan çaresiz kalmýþ Umutlarý yanmýþ, yitmiþ, týkanmýþ Yýkýlmýþ dünyasý altýnda kalmýþ Tutunacak bir el arar Zeynep’im
Koyundan kuzudan misal verilir Ancak ayrýlýðý bilenler bilir Çocuk yaþta baþka kime güvenir Ürkek -ürkek gezer durur Zeynep’im
Koyun deðil acý-acý melesin Taþ deðil ki ayrýlýðý bilmesin Kara gözlüm artýk kimi neylesin Süyüm-süyüm gözlerinden yaþ döker Þimþek olur gökten iner Zeynep’im
Mehmet Türkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Türkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.