Güneşi Gördüm

güneþi gördüm!
kýrmýþ dizini oturuyordu.
kýrýk bacaðýný silmiþ,
uzerine oturmuþ.
gri kollarýný asmýþ bulutlara,
asýlýyordu dikenli dünyanýn
gül gibi sert insanlarýna.

ve özgür, ve yaþlý
ve tecrübesiz ve kalem
ve bir tekrarý ve hayatlarýn
ve çalýþan ve uzananlarýn
sihrini kulaklarýna fýsýldýyordu.

güneþi sevdim!
parlak dudaklarý
ve zamansýz hayatýma
giriþi ile gözümü seyirttiren
ilahi bir baþlangýcý
müjdeleyen,
ben o kumral güneþi sevdim.

metal bir þey var zillerde.
eþlik etmiyor bana bugün.
önde gitmek gerek
eðer günü öldüreceksek.


Sosyal Medyada Paylaşın: