Bir hisler denizinde
Muammadýr gizlerim
Yüreðimden sessizce
Çaðlar durur nehirlerden
Sana doðru hislerim
Ömrün saklý duraðýnda karþýlaþtýk seninle
Kim bilir belki hala toz pembe hayallerim..
Aðlayan mýsralar vardý
Kalemimin ucunda
Þiirlerin dilini yalnýz bendim anlayan
Yarým kalmýþ bir serzeniþti
Yüreðime uzanan
Depremleriydi ruhumun
Her sarsýlýþta
Bir ben vardým
Girdabýn kýyýsýnda unutulmuþ
Umudu beklerken mahzunluðumda
Hüzünle kaplý yüreðimle
Vefayla baksam gözlerine
Bilmem tutar mýsýn ellerimi?
Bir bulut gibi saklar mýsýn
Nisan yaðmurlarýnda yüreðimi
Tutunduðum umudum olur musun?
Çatlamýþ bir topraðýn kuraklýðý
Sararken çepeçevre benliðimi
Islak bir dokunuþtu sevda
Buruk bir serzeniþin sabahýnda
Çiy düþen kirpiklerimin ucunda
Hüzünle savrulurken hayat denen çile
Sevdana sürükledi beni bile bile
An ki doldu taþtý seller gibi
Sýrýlsýklam ve içli
Bilinmeyen bir týlsýmdý sanki
Meçhul bir diyarýn buðulu akþamlarýnda
Ýklim iklim esen bir gönül
Hissedersen yaný baþýnda
Usulca kapa gözlerini
Belki duyarsýn kim bilir
Yarým kalan serzeniþimi..
Züleyha Özbay Bilgiç
16/04/2009
Kütahya