ÖLDÜRMEYECEKSİN BENİ

uyudum / uyandým, hâlâ buradasýn!
güzel düþümdeki
iyilik perisi bile, alýp götürememiþ seni
ayný tazeliktesin, ilk günkü gibi

bütün ömrümle el ele…
gidip gidip gelen
zâlim bir zebâni oldun gözlerime
bir parça yeþermiþliðimi
güneþimi çalarsýn, her seferinde
ama yine de
öldürmeyeceksin sen beni
öldürmeyeceksin!

yitirilmiþ bir çocukluk
koparamadýðým nar çiçeði
gençliðim
can duvarlarýmda üç baþlý ejderha
bedenimde tel örgülerin
her kapýmý açan çilingirin olsa da…
öldürmeyeceksin sen beni / öldürmeyeceksin…

tenimi kanat, canýmý yak
karala, çiz bütün anýlarýmý
uçup gitsin bütün i mgelerim
duyumsayayým evrenin kararmasýný
ve bedenimdeki o melûn kömür kokunla
yüzüme saldýðýn en uzun kýþý...

ruhumu koy, demirden bir kafese
soðuk demirlerde buz tutsun
gözlerime çöreklenmiþ hüznün
böl, çarp, çýkar beni durmadan...

sen, uçurum koyaklarýnda yuvalanan iblis !
ahdým olsun ki
sularýn ýþýltýsýndan çektiðin ay’ýn yüzünü
çekip,çýkarýp karanlýðýndan
tutacaðým, gündüzün þefkâtli ellerini
kangren olmadan

ve bir ýþýk çakýmýyla silip yüzümü
mutlaka geçeceðim karanlýk dehlizini
ne bir yer ne de bir zaman olacaksýn
öldürmeyeceksin beni öldürmeyeceksin
sen melânkoli !

Hâdiye Kaptan

c)-Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: