Salkım Söğütte Gurbet
içimde beklerken sabýrsýz
nice kýzýl kýyamet
vurdukça onulmaz vurur
yarýlýr nar kabuðum
ölümden betermiþ hasret
ey,alnýmda saklanan nefes
her sayfasýnda
hasret olan ses !
anlat,
memleketteki destaný
topraktaki ateþten ve denizden
hayatý yaratan insaný
ancak
sen kokan bir gülün
topraðý durmalý
demirden penceremde
dokunabilmeliyim sana
sýmsýcak
sabrýmdýr mavi boncuktan aynalar
kokun soluk soluða adýmlarýmda
güneþe çýktýðým gün
nehir doluydu gözlerim
gölgesi bir ceviz aðacý kadar
serindi suya sarkan
salkým söðüdün
yürümeyi öðrendiðim caným toprak
çýplak ayaklarýmdaki tozunu sevdim
tutundum sana düþmelerimle kaç kez
çamurundandýr fýrçamýn yarattýðý resim
dudaklarýmdaki son ses
her girdiðinde þiirimin
yürek evine sevgilim
yaðmur deðmiþ
ýslak bir toprak kokuyorsun
ah,memleket
yare duyduðum hasret
her dokunuþta yüreðimi ýsýtýrsýn
yaðmurlu topraðýný içime çekerim
dað taþ bir Aslý yaslanýr baðrýma
yanar yürek Keremim
baþýnda duran yeþil dik selviler
altýnda annem babam serinler
kardeþim Þeref,
bacým Esma ve on sekizinde Memet
anlarým ki geçmiþim de
sonum da sensin
caným memleket
gözlerinle gözlerime ilmik ilmik
Nazým Hikmet dokuyorsun
sen bir ucunda hasret
saçlarýnda rüzgâr
öbür yaným burcu burcu
memleket kokuyorsun
Nazým unutulmaz elbet
gül aðacýndan gelir bir esinti
düþer salkým söðütten
içime hasret
yaþlý bir çýnar üstüne
yazýlýr dize dize
bir þiir olur memleket
Sait Açýkgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.