Bir Gece Yarısı

Dýþarýda;
Delicesine kin yaðmurlarý boþalýyor
Kimine göre rahmet,
Kimine göre sýkýntýya katlanmak.
Ýþte ben;
Nefret yaðmurlarýnýn tipi boranlarýna göðsümü gerdim
Unutulmasý delikanlý dünlere ateþler çaktým.
Yiðitlik ise ýslandý, yanmadý söndü.
Bu saðanakta,
Kimi zaman, sýrýlsýklam halaylar çekip oynadým.
Kimi zaman, kendimi gizlemeye ceht etmeme raðmen kamufle olamadým.
Bir öldüm ama bin dirildim.
Tenim donmak üzere, bedenim bende deðil.
Dondurucu soðuðun etkisiyle üþüyorum
Fanilam üzerime yapýþtý
Hýçkýrýklara boðuldum
Öksürmeye baþladým.
Hasta mý olacaðým?
Yoksa bunlar semptomlarýn bir belirtisi mi?
Paranoyak oldum.
Gözüm döndü, adýmlarým hýzlandý
Sessizlik kýskanmaya baþladý sessizliðimi

/.../

Ýçeride;
Kendini þair zanneden
Parkasý ýslak zalim bir serseri
Ýþte ben,
Pusatlandým bir gece yarýsý
Sonu gelmeyen,
Bitmek tükenmek bilmeyen þiirlerime
Birsonver’mek istiyorum
Son defa...
Elimde uzun namlulu bir kalem,
Pusudayým satýrbaþlarýnda.
Dilimde bol barutlu yedek þarjör
Dudaðýmda ebediyetime takýlmýþ nankör bir susturucu.
Önümde;
Korkudan tir tir titreyen sahipsiz mýsralar,
Hedefte;
Delik deþik, darmadaðýn harfler
Ve vurgun yemiþ mermi manyaðý cümleler

Bir gece yarýsý,

Savaþtan çýkmýþ gibiyim.
Aslýnda cümle kuramaz, þiir yazamaz oldum.
Bu þiir de olduðu gibi.
Düþünün iþte, böyle bir ben’i.

/.../

Kelimeler boðazýmda düðümlenmeye baþladý.
Harfler nerede?
Kaçýncý satýrdayým?
Hiç bir þey göremiyorum
Gözlerim millendi mi?
Yalnýz mý kalmýþtým?
Ýhmallerin mahsulü müydüm?
Keþkelerime eyvallah mý çekiyordum?
Hasta mý, yoksa hastalýk hastasý bir Hipokondriyak mýydým?

Bir gece yarýsý,

Tesbihimin taþlarý gýcýrdamaya baþladý beynimde.
Acayip sesler duyuyorum
Jandarmalar devriye çýktý
Gazeteler manþetten beni yazýyor.
Televizyonlar ‘katil o’ diyor.
Kork(m)uyorum.
Ben bir þey yapmadým,
Kimseyi öldürmedim,
Kendimi vuruyorum þiirimde

Bir gece yarýsý,

Hece benim, mýsra benim, serseri benim, þiir benim, þair benim...

/.../

Kimine göre deliydim
Halbuki,
Sevgisizdim
Sevgiyle boðulmak istiyordum
Ve ben bir Sevgimilitaný’ydým
Bilmiyorlardý...
Þefkate ihtiyacým vardý
Týpký bebekler gibi
Suçsuzum, suçsuzdum.

/.../

Duyun dostlarým;
Bu gece bu þiirde
Ortalýk kan gölü
Kalemim kan ile yazýyor kelimeleri.
Can çekiþiyor yarýcan’lý mýsralar.
Yetiþin imdat...!
Katil var bu þiirde
Saðlar kaçtý,
Esirler;
Satýr aralarýnda zincire vurulmuþ
Yaralýlar;
Yoðun bakýmda bitkisel hayatta
Dünyaya, hayata, þiire ve bana dönüþü olmayan seferdeler

Bir gece yarýsý,

Zalim benim, suçlu benim, katil benim, mahkum benim...

(kime ne?)

Not: Biletler tükendi, katil aranýyor.

NeYzEn..


Bülent Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın: