Uyan Sevgili...
Kuþku yorgunu gözlerde, parlattýðýn bakýrda parlýyordu yüzün
Ve astýðýn güneþe daha önce sarýlmýþtým ben
Uzanýp, dudaðýmdaki kuruluðu parçalýyordun d/ensizce
Papaz sesli eksicilere satýlmýþtým aslýnda, en ucuzundan
Tenime yazdýðýn iðnelerin uçurum çizikleri büyüyordu
Ýliðime düþürdüðün þiirin kemiðimi sýzlatýyordu
Uzaðýmda ki sen, çýkar etini kemiðimden
Kalsýn bedenimde ki kýsalýðým kendime
Uyan Sevgili,
Acýyorum sensiz, görmüyor musun?
Dokunmadýðým sen/siz ateþ,
Sen mavi doðururken, ben siyah gömüyordum yalnýzlýðýmda
Yattýðým geceler, uzadýkça arsýzca kendime, kelimelerim doðuyordu kaleme
Kalktýðým sabah üstüme d/üþüyordu erkenden
Güneþte ýslak kýz kalabalýðý günüme akýyordu, en sýcaðýndan
Ayaðým izimin gerisinde giderken, gölge oluyordum puslusundan
Ýklim deðerken terime, sen çýkýyordun mevsimden
Körpe duygularýný piþirirken bende, aþ oluyordum içinde
Duyuyor musun? bendeki cenk sonu ölü seslerini
Sen... içimde ki boþluðum, sonsuz oluyorum bak...
Uyan Sevgili
Büyüyorum, çýkamýyorum içimden
Giyinirken soyunmuþtum tüm çýplaklýðýmla, düþmüþtüm ellerine
Teslimiyetti uzattýðým
Oysa sen kalýn gözlerinle giydirmiþtin bir kere
Sende yaþamadýðým, yaþadýklarýmý da almýþtý benden
Say ki sevmedin,
Neden dokunmuþtun? bilmediðin benliðime, neden...
Baþýmda toprak kokusu, sevdam kokar iken
Uzadýkça isteksiz ünlemler yazýyordun, sen kendince
Oysa dallarýmdaki dut, dibime düþüyordu sapý ile
Sesin kulaklarýmda iken
Göðüs kafesim açýlýyordu, kapýlar ötesinde
Anne kokulu bakýþýn, çocukluðuma dokunuyordu
Titriyordum,
Ama sen bilmiyordun, ben küçülürken...
Uyan Sevgili,
Gül kokuyorum, hasretin çekilirken
Ýçimdeki çan sesi, arzu topluyordu benliðimde
Kayboluyordum sende
Ben d/üþüyordum iyice, açtýðýn kuyunun derinliðinde
Oysa mat sesinde gidiyordun, benden öte sessizce
Uyan Sevgili,
Y/az oluyorum ateþinde, y/akýyorum...
Esenler 26/05/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.