Geliyorum anacýðým, Bekle beni... Ýçimdeki korkunç hasret ateþini Buz gibi akan yayladaki pýnarlarýn Dað baþýndaki garip çobaný ferahlatmasý gibi Sonsuz þefkatinle söndürmek için...
Baþýmý dizlerine dayayýp, Ocak baþýna kývrýlýp yatan pamuk kedi gibi Günlerdir hasret kaldýðým Uykumu kandýrmak için Geliyorum anacýðým Bekle beni...
Ellerimi uzatýp ellerine Dað daða kavuþmaz, insan insana kavuþur Atasözünün doðruluðunu ispatlamak, Çölde susuz kalan yolcunun Uðradýðý vaha da çatlayan dudaklarýný Islatmasý gibi Ellerinden doyasýya öpmek için Geliyorum anacýðým, Bekle beni...
02/11/1982 Necati ÞÝMÞEK
( Bugünden sonra kavuþmak öbür dünyaya kaldý...Nur içinde yat, mekanýn cennet olsun..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.