K a d ı n ı m

geçmiþi lekeli
yüzü eski
maskeli olsa da
gecesi gündüzü ustalýkla saklýyor
beyaz tülün ardýna kadýnlýðýný

akþam doðarken
onuru tüketen eller
kýzýlýnda boðuyor alýn terinin utancýný

çekildikçe karanlýk
gölgeleri düþüyor ihanetlerin

O yine
beyaz tülün ardýnda
...umarsýzca

depremlerden bitkin

çiy saatlerin serinliðiyle
yorgun gamzelerde gülüþü diriliyor

her solukta kahpelik

çürümüþ dehlizlerinde
tek diþi kalmýþ siluetin karartýsý düþüyor
Aþiyan’da

okka ile divitin valsini kýskanýyor
dalgalara özenen martýlar
çekiliyor ayak izleri
çalkalanýyor deniz
ölüm sarýyor
ya da kendini ecel sanýyor mavi

uzun bacaklarýnýn altýnda
serili bedenler seyirci kalýyor
arzularýn yalnýzlýkla kol kola sefasýna

kim geldiyse kapýsýna
tenine seren kadýn

cinayetlere þahit gecelerin

peçesini takmýþ
matemde sürmeli gözleri

ak gerdanýnda dizili tarihin hazinesi
yedi taþlý taç takýlý hazan saçlarýnda
her bir yanýnda
yorucu seviþmelerin morluðu / sanýlýr
oysa
her gelen bir parça koparýr canýndan

hüzünlü bakýþýnda
bulutlar kurþunlar topraðý
çiçekleri hep diken açar ellerinde
caný yanar
yine de gülümser

þehveti sürdüðü dudaklarýna
yýldýzlar düþer

yorucu bir tangonun finalinde
öpüþür akreple yelkovan

ne kadar ateþli olsa da
bastýrýr arzularýný

uðruna kaç can döküldüyse
teslim olduysa kaç devlet
bakir rüyalarýn erkeði olsa da kabuslar
kanlý bastýrýlýþýdýr özgürlüðünün

ne boynundaki tasmanýn izini belli eder
ne de ayaðýndaki prangalarýn tahriþini
uzun bacaklarý…

O’na uzaktan bakmak kadar
eteklerinde oynaþmak da güzel
a d ý n a Ý s t a n b u l d e d i ð i m k a d ý n ý m
Sosyal Medyada Paylaşın: