Gün ýþýðýna hasret kalmýþ Biçare insanlar, Ne duyarlar, nede hissederler Bir zamanlar içtikleri suyu, Kokladýklarý havayý. Bir zamanlar Onlar içinde vardý dünya, Onlara uzatmýþtý boynunu Sarý baþaklar, onlar içinde öterdi çayýr kuþlarý, Aðaçlar meyve tutar, Yapraklar koyu ve serin gölgelerini Onlar için de sererdi topraklara. Olan olmuþ, zaman geçmiþ, Rüzgarlar hoyrat esmiþ, Sular hýzla akýp gitmiþ; Neden sonra yaþamýþ ve görmüþler Sarý sýcaðýn zalimliðini, Rüya bitmiþ, uyanmýþlar Sonra da yer yerinden oynamýþ: Koca dünya, en sonunda Ellerinden kayýp gitmiþ.
KMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.