Üç þey, üç yara gibidir içimde: Çocuklarýn terk ediliþi, Yaþlýlarýn itilip, kakýlýþý, Canlýlarýn hoyratça yok ediliþi.
Bunlarýn hiç birisinin, Korunma imkanlarý yok, Mecalsiz ve savunmasýzlar! Ýtilip kakýlmayý asla hak etmemiþler Üstelik en iyisinden korunmaya Ve de, kollanmaya haklarý var.
Ama onlar bunu asla göremezler! Kurban edilmiþçesine, Kör talihe, kör kadere, Çaresiz boyun eðerler. Bu yürekler acýsý bir durumdur: Ancak bilen, duyan, gören bilir Çaresizliðin bu ezilmiþliðin acýlýðýný, Bilen ve gören bilir, Yaþamlarýn hazin yok oluþunu. Sorumlu kim? Sen, ben, o, Belki deðil, mutlak hepimiz sorumluyuz Goncalarýn soluþundan Canlarýn yýkýlýþýndan, hepimiz sorumluyuz. KEMAL POLAT Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.