Sen gideceksin belli… Þehrin þakaklarý aðrýyor. Gidiþin gelecek lambalar yanýnca. Ve iþte þehrin sokaklarý aðarýyor. Pencereme vuran lambanýn ýþýðý aðlýyor. Anlýyorum sen gittin bu gece. Þimdi yokluðunu aðýrlýyorum. Ona iyi bakýyorum merak etme. Uykularým uyanmadan önce ona seni anlatýyorum.
Yokluðun emanetindir bana. Bir ömür boyunca, belki öldükten sonra da! Cesareti veriyor ellerime, sana seslenebiliyorum yazdýkça. Cümlelerimi mahkûm etmeyeceðim bu sefer defter aralarýndaki satýrlara! Cesaretim maskelenmiþ mürekkeplerle dökülse de daktiloya. Esaretim sanayken, kalbim hikâyeler yazdýrýrken parmaklarýma, Sen bilmesen de yazan elleri; Yalanlarýmýn doðruluðunu okuyacaksýn her sayfaný açtýðýnda. Beni tanýyacaksýn, öðreneceksin doðrularý yalanlarýmla… Sosyal Medyada Paylaşın:
ecellizz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.