Hep uyuttular bizi, Her zaman þarkýlarla, türkülerle, Kimi zamanda bir tutam kuru ot’la, Taze ve yeþil otlar ’Baþka baharlara.. baþka baharlara..’ Diyerek, baþlarýndan attýlar.
Hep onlara yaradý Ülkemin en güzel baharlarý, Yalnýz baharlarýmý? tüm nimetleri, Yazlarý, kýþlarý karlý daðlarý..
Biz’ki bu ülkenin hep çalýþan, Hiç yorulmayan atom karýncalarý, Karýnca kaderince de nasiplendirmediler! ... Hep onlar yedi incirlerin en ballýsýný, Bizlere kalanlar da, tiftiklenmiþ kuþ yarýsý...
’Birgün gelir bu talan biter’ dersin: Sen ey çileli yurttaþ... Senin’ki sadece tevekkül ve teselli, Bu kafayla daha çok beklersin.
Bu bekleyiþte nice baharlar Nice mevsimler geçer; Bir de bakarsýn, sen sen deðilsin Eloðlu semizlemiþ, tüm köþeleri tutmuþ Sense bir iskelet, bir torba kemiksin.
’ Maltepe / Ýst. Kemal Polat’ Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.