ucu keskin sözcüklerimin köküne
yumuþak huylu manalar baðladým
uyan ey kalemimin kadýný
tüm þiirlerim sanaydý
ve seni anlatýrdý tanýmadan
yüreði topal þair i mgeleri
sus…eski bir keman çalýyor
bir vuruþluk bekleyiþ var þimdi
ve soloya çýkacak bariton bir þiir
ama yüreði sopranodur þiirlerin
aþkýn bam telidir çünkü kadýn
ve hüzünlü bir kadýndýr þiir
korkuyorum sevgili
þairleri ve þiirleri öldürmüþ bir þair
kaleminden bile ürkmeden…
sebebini yalnýzca ben bilirim
...
benim güzel kadýným
benim en özel þiirimsin
ne sevgililer beni býraktý da
o kalp dokulu
gönül kokulu kalem býrakmadý bir türlü
kan deðil can damlar çünkü
bir þairin kaleminden
sen
kaleme ruh veriyorsun ey þair
þiirin rahmi ey peri
ve sen ondan ruh buluyorsun ey þiir
aþk son lokman olsun!
Nevzat KONÞER
Mayýs 09