Bu þehrin uzun, uzun, kavaklarý Bir bozkýr kurdu gibi haþindiler. Serinlettiðini sandýðýn rüzgarlarý Esip,esip, seni sersemletiler.
Anlamaya vaktin olmadý Eðriyi, doðruyu, güzeli, Seni öyle sarhoþ ederler ki, Unutursun tüm sevgilerini.
Güzel kokulu bir sarý çiçek’ken Koklar, koklar, keyiflenirler. Sen sararýp solduðunda, Fýrlatýp bir köþeye atarlar.
Sen bu þehrin kenar mahallesinde Henüz açýlmýþ bir sarý çiçektin; Üzerinde, yeþil giysi gibiydi yapraklarýn Ýlgilendirmedi onlarý aþklarýn, sevdalarýn.