Sandal Yüreğim

Bindim gönül sandalýna
Kürek çekiyorum sana ulaþmak için
Kayboldum, pusulasýz bir gemi
Bitmiyor deniz, ufuklarým ýrak


Umutlar girdab olmuþ
Benden uzak, düþ yakýnlýðýnda
Kýyý kayýp, yaklaþmýyor kara’ya yürek
Ayak topraða hasret, basmaz oldu yere


Dalgalar vurdukça, alabora oluyorum
Kesilir nefes, kol yorulur, yürek burulur
Gönül kucak açar çaresizliðe
Can ölümü özler hale gelir.




Bakýrköy 30/KASIM/2006
Sosyal Medyada Paylaşın: