Son-Bahardı Adın...

Güneþ’ti gözlerin
Karanlýk gecelerin
Gündüz gülüþlerinde saklýydýn
Kefilsiz aþklarýn
Sorgusuz iklimlerinde
Mevsimsiz esen
Bir yel gibi girmiþtin düþlerime
Son-bahardý yüz astarýn
Fýsýltýlý pencere ucuna dizilmiþ
Cennet kapýsý idi dudaklarýn



Koþulsuz sevgilerin
Kapýlarýndaki çilingirdi, sol yanýn
Bulutsuz salýnmýþtýn gökyüzüne
Ardýnda seçilmemiþ yýllar
Savunmasýz anlardý
Alnýna vurulan
Gelmeyen baharýn
Sonu idi adýn



Sevgi sýzlar, aþk çýldýrýrdý
Gözyaþlarýnda
Akan her damlada
Bir kýta gömülürdü
Bedenimde
Duygu tüterken
Gönül ýslanýrdý derelerinde
Son-bahardý adýn



Güz þarkýlarý yeþerirken
Notasýz melodiler düðümlenirdi boðazýmda
Sensizliðe yaþanmýþ
Gereksiz senelerin
Acýlý zamanlarý idi
Dilsiz kelimelerimi çürüten
Son-bahardý adýn
Döküldüðüm....



Düzce 24/ÞUBAT/2009
Sosyal Medyada Paylaşın: