Yıllarımın Hasretiydin Sen

sen misin düþüncesindeki
kumru beden
yaralý yaðmur damlasýnda
siper etmiþti kanatlarýný
dað yanaklý amaç kaplý çehren
yazdýðým sevgiyi evrene hükümlüyordu
asma yapraðýna vurduðum pir/in/cin boþluðu
aç iken sen doluyordu
bak, diþimdeki sisli zebani
beynime beynime yürüyor, duyuyormusun sevgili...



melek görünüþlü aldanma duvarýn ova olmuþtu
oysa havada barut kokusu vardý
s/ilah yapmýþtým seni
mermiye sürüldüðüm kovanda sýkýþmýþ, ýsýnýyordum
ç/ektiðin t/etik þakak modelli idi
düþünmeden arpaçýða girmiþti iþaretin


ben hep aðlayan yaðmurda yýkanmýþtým
iþte
gözlerimde ki nehir ondan dýr sevgili...



aklýmdasýn düþüncesi kovaladýkça sensizliðimi
boþluk ekleri takýyordum yalnýzlýðýma
d/uyu ünlemi sonsuza kayýptý
özlem zamanlara nefersiz sýnýr oluyordum
seni anlamaz iken t/alan oluyordum, içinde...


battýðým kovanýn hacmini alýrken
beklediðim tonlu acýlar deðil de
senden gelen þevkatlisi hücrelerime naftalin oluyordu



küf saðýrý renginde akýl dolu boþluklardý
kendimin gerisinde kaldýðým günler
adýný hecelerken hafif kelimelere
cýva aðýrlýðýnda koymaya çalýþtýðým
duygularým vardý taþýyamadýðým


geniþ zamanýn içinde
dar anlarým vardý
kömür gözlerinde soluðumun kesilip
içinde kor olduðum



özleminin içindeki açlýk törpüledikçe kederimi
kör vakit sayýsallýðý hesapsýzdý
yazýlan vuslatýn fersahlarý
sebepsiz anlarý getirirken
hangi zulum eþdeðerdi bu cezaya
tabut soðukluðu yokluðun
dizlerimi çekiyordu sevgili, bilesin..


gözlerin bazen Aðustos sýcaðý
bazen de Þubat ayazý gibi oluyordu
bir yanýyor, bir üþüyordum sensizliðimde
göle çevirmiþtin içimde beni
sensiz yürüyemez iken
bilmiyordun, bunu anlatamýyordum...



aslýnda
yollar kalabalýðýmdý geçtiðim
ama
ben bir sana geçilmiþtim
bir de gözlerinin içindekilere...



denizler yanýðýmdý
özümde sevgin
içimde bir gök
gözümde örümcek asmalarý
iþte
dinlere uzak kalýþým bundan dý sevgili...


18/10/2009 Tuzla
Sosyal Medyada Paylaşın: