[ kalin ]Sen yýldýzlara bakarken, Ben yýldýzlarýný sayarým; Ýçlerinden en parlaðýný seçer, Daha da parlatýrým Sen yýldýzlara bakarken, Ben yýldýzlarýný sayarým; Ona senin adýný koyar, Güneþin, ayýn, rakibi yaparým. Anlamýyorum bu öfken nedendir? Ay kadar güneþ kadar uzaklardasýn! Yinede de geliyor ýþýðýn, sýcaklýðýn, Ama ben hala üþüyorum!.... Sanki buz kesiyor yanaklarým. Bin yýllýk yolculuða çýkmýþ gibi, Bir yýldýz hýzýyla koþuyorsun “Kavuþmak istersen; koþ-gel” diyorsun Keþke bende bir yýldýz olsaydým, Biraz da senden hýzlý koþsaydým… Koþup, koþup, seni yakalasaydým.
“Kemal Polat - Maltepe / Ýst.” Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.