Ýþte þimdi.. Sensiz bir sevdanýn ertesinde Yudumluyorum acýnýn gözyaþlarýný Ýçtiðim zehir de olsa Sýðýndýðým dualar vardý Beni sevmenin kaderinde Yavaþ yavaþ eriyordum kelimelerin ardý sýra Ve sen bilmesen de Tükeniyordum mum ýþýðý yalnýzlýklarda
Ve sonrasý.. Derin bir sýzý senden arta kalan Müebbet bir hüküm giyindiðim Bir mahkum edasýyla Bilesin Sanadýr mahkumiyetim
Hadi þimdi boz suskunluðunu Ya da suss Avuntularým kendi ümidimde benim Sevdanýn dilencisi deðilim
Her yaným tarumar Küskün þimdi bana gurbet þarkýlarý Hiç bu kadar tanýdýk olmamýþtý Kalbimin hicran sancýlarý
Þahidim yalnýzca solgun papatyalar Tutkun muyum yoksa vurgun mu samyelinde hiç savruldun mu Nerden bileceksin ki Esip geçer dediðin sevdada Kanatsa da razý olduðum Sapladýðýn hançeri
kifayetsiz kelimeler yetim kederlerin saðanaðýnda duygularým avuçlarýmda bir gül daha kurudu harabeler ortasýnda matemini tutuyorum þimdi kim bilir kaç ay ya da yýl dinmez bu matem
tarfisiz gizlerim bitmeyen ahu zarýn burukluðunda yaðar mýsralarýma intizarý kalemin… içimde binbir sitemle say ki nevbaharda baharsýz düþlerdeyim Ve.. Sendeyim….
Züleyha Özbay Bilgiç 2009-04-29 kütahya
yorumuyla þiirime anlam katan Mustafa Zorla hocama teþekkürlerimi sunarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Züleyha Özbay Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.