Bu günde akþam oldu,
Donmuþ gibi soðuk ay üstümüzde
Zalim þubat soðuðu bastýrdý;
Ne kadar sarýnsak, korunsak da nafile.
Yarýnda böyle yine akþam olacak
Yine karanlýk sokaklara dalacaksýn! ...
’Umut yolcusu yolunda gerek’ diyerek
Çamurlara bata-çýka sendeleyerek.
Gece biter soðuk ay kapanýr,
Ama karanlýk sokaklar bitmez.
Sanki ömrümüzle yarýþ ederler
Saðolsun; bizi hiç terketmedi kedereler.
Çarþamba’ nýn, beyceyiz’ in sokaklarý,
Hep dar, hep ýslak, hep karanlýk
Üst tarafýnda, konuþur gibi mezarlýk
Al tarafý Balat, uçurumlar ve hepten karanlýk.
Aradýðýmz camlardaki o hayal
Bir görünür, bir kaybolur.
Perdenin ucun biraz aralasa,
Mecnun derviþini görüpte kaybolsa.
’1Ekim 1959 Fatih / Ýst’ Kemal Polat"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.