bir de sesimizi duyarsa yaðmur kuþlar aðaçlar halaya durur belki... gökkuþaðý çocuklarý... tomurcuklandýðýný görür dostluðun
ah caaan... canýmýn yarýsý insan bir bilsen...ne çok yalnýzým duvarýnda tuðla...kapýndaki tokmakta iz olmaya razýyým . at yüreðini yüreðimin yanýna... tam ortasýndan öpsün
bir kývýlcým çak...siyahý temizle varsa... kini nefreti suya býrak... yer açýlsýn yüreðinde sevgiye
/d ü þ ü m ü z: dünyayý yeniden kurmak büyütüp sevgi çemberini...sevgisizliði durdurmak/ . at bir daha yüreðini yüreðimin yanýna dudaklarýmýzda dostluk türküsü... kol kola, omuz omuza yürüsün . ah dooosst...! aynadaki ben kusalým içimizdeki karanlýðý mavi gezegeni aydýnlýk bürüsün ... .. . //...her dost yüz...güneþe açýlan bir pencere ne zaman ki üþüdün...merhabamý ört üstüne...//
tahsin özmen,bez bebekler de üþür,çatým ajans&baský yay,ank,2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.