Bahar renkli sesleri vardý bu kentin
kesilmeseydi zaman zaman mavinin bilekleri
gelincik tarlasýna dönmeyecekti gül kokan sokaklarý
ve avlusunda dolaþmayacaktý çýplak ayaklý
yetim çocuklarý …
Nafile çýrpýnýþlar yordu kanatlarýný serçelerimin
hayat yanýndan þöyle bir telaþla geçip giderken
son kez .. sin þehri semalarýnda uçtu .. Son uç / tu …
kar yaðýyor , kent üþüyordu .. düþtü !