Bir ben baþý boþ kaldým, Koca saatlerin için. Kývranýp durdum, Gözyaþlarýn derininde.
Bir hasretin kuraklýk düþürdü yüreðime, Bir de bitiremediðim sýzýn içimde. Üstüne de dizginleyemediðim aþkýn, Gözlerimi kör ettikçe... Ne ben dize gelirim, þu saatten sonra, Nede dünya döner benim lehime....