Çöllere düþtüm, ayazlar giyindim Ne idi böyle beni ufuksuz býrakan? Eski bir kadýn tablosunda meftun olduðum bakýþlar mi? Ve uðruna kederler yüklendiðim kadýnlar...
Aþk bahçelerinde bitirdiðim yaðmurlar, Kuraklýðým oldu þimdi Ah bilemedim vedasýz gidiþlerin mahþer olduðunu! Ve gül bitmeyen topraðýn keder olduðunu
Hüzün çalan ayrýlýklarda bir ürperiþ vurdu Yüreðimin en tenhasýný Trenler simsiyah dumanlarýný yayarak götürdü sevgilileri Ve ben yýkýlarak izledim bu gidiþleri
Vuruldum, sürüldüm kendimden Bir býçaðýn en sivri ucu arasýnda avlandým kafeslerde Bir kadýn doðdu yüreðime yeniden Ve bir terk ediliþin mateminde son buldu yaþam
Sosyal Medyada Paylaşın:
timeteosa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.