Aðýr aðýr geçen bir kýþ mevsiminin Jilet soðuðu bir gecesinde Aniden ürperiþ sardý yüreðimin kafesini Bir ses sonra tanýdým o sesi rüzgarýn ýslýðýndan daha da sertti gelip dolandý kulaklarýma Ýsrafil’in kýyameti haber vermesi gibi Ölüyorum sandým Gözlerimi yumdum Düþürmeden beni ölüm diz çöktümÇamura dudaklarým çatladý susuzluktan ve korkudan Nihayet nefes alýyordum henüz azrail gelmemiþ olmalýydý Baktým ki yar gidiyor.
(Firaký vuslata tercih edenlerdeniz.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
timeteosa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.